2007
Santral İstanbul
2022 "Gün Işığının Doğası", Galeri Bosfor
2020 "Kozayı Örmek", CIF / Art On İstanbul
2020 "Ebedi Yaz", Art On İstanbul
2019 "Bir Cümle Kurmak", Art On İstanbul
2018 "99 Kare", Art On İstanbul
2018 "Contemporary Istanbul", Art On İstanbul
2018 "Parça Bütün", Art On İstanbul
2018 “Düşünme İkonları”, Müze Evliyagil
2017 “Türk Modernizmi Seçkiler”, MKM
2014 “L’espace Critique1”, Galeri Nev Ankara
2010 “Abracadabra”, Mardin Bienali
2007 “Modern ve Ötesi”, Santralİstanbul
2007 “200 Sergi”, Galeri Nev Ankara
1999 “Müzesini Düşleyen”, Marmara Üniversitesi
1997 “Aynılık ve Ayrılık”, Borusan Kültür ve Sanat
1994 “10 Yıl Gravür Litografi Serigrafi”, Galeri Nev
1992 “Bizden ve Onlardan”, Tem Sanat Galerisi
1992 “66 Kare”, İstanbul Büyükşehir Belediyesi
1990 44. Venedik Bienali
1989 “Büyük Sergi”, Mensucat Santral Ankara
1989 2. İstanbul Bienali, Atatürk Kültür Merkezi
1988 Tem Sanat Galerisi
Büyüyü Bozmak, Yeniden Yön Vermek
Fulya Erdemci
[…]
Yeniden Soyut
Server Demirtaş’ın 1980’lerin sonu, 1990’ların başında yaptığı resimle heykel arasında bir yerde konumlayabileceğimiz, ama ne resim ne de heykel tanımı içine sığan, soyut yerleştirmeleri, daha önce Altan Gürman’ın montajlarında gördüğümüz, yanılsama ya da temsil etme durumunu “deşifre etme” eylemini başka bir boyutta sürdürmektedir. 1991 yılında gerçekleştirdiği, şerit hâlindeki PVC’leri bir merkezden başlayıp, kendi etrafında döndürerek, oluşturduğu daire formundaki yer işinin ismi Otuzbeşbinmetre ve yine aynı yöntemi kullanarak üstünde yer aldığı duvara uyumlu bir biçimde büyüyen oluklu mukavvadan yaptığı işin ismi ise Beşbinaltıyüz’dür. İşlerine isim olarak, kullandığı malzemenin miktarını vererek, hem soyutlamanın getirdiği aura’yı yırtıp büyüyü bozuyor, hem de Lyotard’ın sözünü ettiği sanatçının işinin hünerini/yöntemini deşifre etme eylemini gerçekleştiriyor.